Onze historie

Jacht- en scheepswerf Gouwerok ontstaat 6 generaties terug door een huwelijk. Arien Gouwerok trouwt zijn Maria Antonia Akerboom in 1851 en neemt de werf van zijn schoonvader over. Scheepswerf Gouwerok is daarmee een feit.

In de daaropvolgende jaren nemen zijn zoon Jasper en daarna kleinzoon Adrianus de werf over. De werf verhuist van de Amstel naar Amsterdam-West waarmee de groeiende klantenkring verandert van aannemers naar tuinders. Deze tuinders gebruiken houten tuindersschuiten of vletten om hun groenten naar de markt in de stad te brengen.

Met de komst van steeds meer stalen vletten is er minder vervanging en onderhoud nodig. Jasper, de zoon van Adrianus, verandert daarom de koers van het bedrijf en richt zich met zijn broer Willem op het bouwen van stalen pleziervaartuigen.

In de oorlogsjaren lukt het de broers om de scheepswerf te moderniseren zodat ze na de oorlog weer volop verder kunnen en ze hun naam als scheepsbouwers vestigen dankzij de zorgvuldig afgewerkte boten. De vraag naar een casco van Gouwerok neemt toe en in 1953 begint een samenwerking met jachtwerf Visch uit Warmond.

In 1955 verhuist de werf naar Aalsmeer waarna steeds meer Gouwerok kruisers, de zogenaamde West-End kruisers genoemd naar de Westeinderplas, van stapel lopen. En als in 1964 Gouwerok gaat samenwerken met scheepswerf Van Dam begint de bouw van casco’s voor zeiljachten en bouwen ze een ijzersterke reputatie op dankzij de bekende strakke rompen.

De zeiljachten zijn dan inmiddels zo groot dat ze niet in de loods of op de werf passen. De gebruikelijke methode om een boot te bouwen voldoet niet meer en een nieuwe revolutionaire methode wordt bedacht die Gouwerok nog steeds toepast: alles wordt op de grond gebouwd in secties waarna het later wordt samengesteld. Het is typerend voor Gouwerok die ook op andere gebieden in de scheepsbouw voorop loopt en zo steeds weer nog strakker en mooier werk oplevert.

Na de verhuizing naar een nieuwe lokatie aan de andere kant van de Dorpsstraat in Aalsmeer, de huidige locatie van de werf, wordt in 1982 voor het eerst een aluminium schip gebouwd, een Nordia zeiljacht van 17,5 meter. Het jaar daarna al gaat een casco voor een megazeiljacht van stapel. Dit zeiljacht, Thalia, is nog gebouwd in staal en heeft een lengte van 48,5 meter. Maar gaandeweg wordt steeds meer in aluminium gebouwd. Eerst onderdelen maar vooral bij zeiljachten hele casco’s.

Net als in staal is ook het bouwen in aluminium in het begin pionieren. Aluminium is op zich minder sterk dan staal maar moet net zo goed de immense krachten van water en wind kunnen weerstaan. De scheepsbouwers bij Gouwerok zijn ook hierin succesvol en in 1994 wordt het eerste snelvarende motorjacht in aluminium opgeleverd gevolgd door nog een snelvarend aluminium megajacht in 1997; de Sussurro van 49,5 meter.

Nu technisch blijkt dat deze grote lengtes mogelijk zijn in aluminium komen er meer klanten en worden er talloze aluminium megajachten opgeleverd. De langste tot dusver, een aluminium motorjacht van 78 meter gebouwd in 2009, is daarvan wereldwijd de meest bekende.

In 2009 wordt een tweede hal in gebruik genomen. Dit was zeer goed getimed omdat direct een order werd ontvangen voor een 66 meter lang zeiljacht. Dit spectaculaire jacht met een mast van 84 meter hoog heeft een hefbare kiel, die uitgeschoven een diepgang geeft van bijna 10 meter. Direct daarna volgt de opdracht voor een motorjacht van 78 meter, te lang voor de 68 meter lange nieuwe hal. Daarom wordt de kopsectie uitbesteed en aan het einde van de bouwperiode aan het schip gelast. Hiervoor kan de hal tijdelijk worden verlengd. Bij het uitrijden van het complete schip moeten aan de overzijde van het kanaal de lantaarnpalen worden weggehaald en zwenkt de kop van het schip op 1.5 meter van de gevels van de huizen.

Afwisselend worden steeds grote casco’s voor motor- en zeiljachten gebouwd, waarbij opvalt dat jachtontwerpers met steeds innovatievere ontwerpen komen. Een uitdaging voor de vakmensen van Gouwerok om dit vorm te geven in aluminium. Huiddeuren in de zijkant van het schip worden steeds groter om bijboten in- en uit te laden en een plek onder dek te geven. Daarbij moet het schip natuurkijk wel sterk genoeg blijven. Bij de zeiljachten zijn intrekbare schroefas installaties en kielen inmiddels gemeengoed geworden.

Er werken ongeveer 50 mensen op de werf. Met ongekend vakmanschap en een groot aanpassingsvermogen gaan deze jachtbouwers nu en in de toekomst elke nieuwe uitdaging aan met als enig toelaatbaar resultaat een topproduct.